10 πιάτα της κρητικής κουζίνας που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσουμε!
Η κρητική κουζίνα, στηρίζεται σε απλές τεχνικές και σε μια ποικιλία τοπικών προϊόντων, που διακρίνει όλα τα πιάτα: Βότανα του βουνού και χόρτα, βολβοί, μοναδικά τυριά, φρέσκο ψάρι, το περίφημο κρητικό ελαιόλαδο και η ρακή.
Κρητικά τυριά
Σχεδόν κάθε χωριό της Κρήτης υπογράφει και το δικό του τυρί. Συνήθως είναι παρασκευασμένα από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα ή ένα συνδυασμό και των δύο. Κορυφαίο στη λίστα με τα πιο νόστιμα τυριά η γραβιέρα, ένα από τα πιο «δύσκολα» τυριά, πιο γλυκιά όταν είναι καινούργια, αλλά πικάντικη και αρωματική όταν «γεράσει». Μαλακά, κρεμώδη τυριά, αφθονούν στην Κρήτη, όπως το πηχτόγαλο Χανίων, προϊόν με ονομασία προέλευσης ή η μυζήθρα, ένα «νεαρό» τυρί τυρογάλακτος με υπέροχη ήπια γεύση.
Ντάκος
Μερικοί τον αποκαλούν Κουκουβάγια (κυριολεκτικά «κουκουβάγια»!), στα ανατολικά τον ονομάζουν κουλουκόψωμο (κυριολεκτικά «ψωμί κουταβιού»!). Πρόκειται παξιμάδι με βάση το κριθάρι ελαφρά εμποτισμένο με νερό ή λάδι για να μαλακώσει. Η γεύση ολοκληρώνεται… όταν πάνω του απλωθεί η τριμμένη φρέσκια ντομάτα και η μυζήθρα, το κρεμώδες πρόβειο ή κατσικίσιο τυρί. Ραντισμένο με κρητικό παρθένο ελαιόλαδο και πασπαλισμένο με αλάτι, ρίγανη, πιπέρι.
Χοχλιοί μπουμπουριστοί
Πρόκειται για σαλιγκάρια που στην κρητική διάλεκτο τα σαλιγκάρια λέγονται χοχλιοι .Στην Κρήτη τα τηγανίζουν με αλεύρι σε καυτό ελαιόλαδο, «λουσμένοι» με κρασί (ή ξύδι). Μερικοί προσθέτουν λίγο άγριο δεντρολίβανο. Στην εξοχή της Κρήτης οι γυναίκες μαζεύουν τους χοχλιούς έναν έναν με τα χέρια και τους μαγειρεύουν… ζωντανούς!
Κρητικές τυρόπιτες – καλιτσούνια
Μικρές πίτες μπορεί να μοιάζουν με τις τυρόπιτες,αλλά οι συγκεκριμένες είναι μοναδικές! Πρόκειται για χειροποίητη ζύμη, που περικλείει μέσα της κρητικά μαλακά τυριά (κυρίως μυζήθρα ή μαλάκα, αλλά όχι φέτα). Η τελική πινελιά είναι το κρητικό μέλι στην κορυφή, κάνοντας τις πίτες ένα μεθυστικό συνδυασμό γλυκού και αλμυρού.
Αρνί με σταμναγκάθι
Το κρητικό αρνί είναι σοταρισμένo σε καυτό ελαιόλαδο και ρίγανη, συνοδεύεται με σταμναγκάθι και το γνωστό αυγολέμονο ή, πιο απλά, λίγες σταγόνες φρέσκου λεμονιού.
Γαμοπίλαφο
Αυτό το πιάτο με ρύζι προσφέρεται σε παραδοσιακούς κρητικούς γάμους. Τώρα πια θα το βρείτε όχι μόνο όταν όλο το χωριό γιορτάζει έναν γάμο στην κεντρική πλατεία του χωριού, αλλά και σε πολλές κρητικές ταβέρνες. Θυμίζει πολυτελές ριζότο, βρασμένο σε έναν πλούσιο ζωμό κρέατος (κατσίκι, αρνί ή κόκορας). Στη συνέχεια, προστίθεται ο χυμός λεμονιού και πλούσιες ποσότητες στακοβούτυρου – βούτυρο που δημιουργείται από τον κρεμώδη αφρό που σχηματίζεται στην κορυφή του φρέσκο κατσικίσιου γάλακτος. Είναι με άλλα λόγια… η αφρόκρεμα!
Ασκορδουλάκοι (βολβοί)
Οι βολβοί των βουνών, ή αλλιώς ασκορδουλάκοι είναι άγριοι βολβοί που μαζεύουν οι Κρητικοί και τα τρώνε σαν φρέσκια σαλάτα, λουσμένους με λάδι και ξύδι ή λεμόνι. Μπορούν επίσης να τους φάμε ως τουρσί, ή στιφάδο, μαγειρεμένοι πάντα με ντόπιο ελαιόλαδο.
Καπνιστό χοιρινό (απάκι)
Οι λωρίδες χοιρινού καπνίζονται από μια φωτιά, στην οποία καίγονται βότανα (φασκόμηλο, δάφνη, δεντρολίβανο). Ο καπνός συνεχώς ανατροφοδοτείται για να κρατήσει το κρέας το άρωμα των βοτάνων. Το τελικό προϊόν, με γεύση των φρέσκων βοτάνων, μπορεί να σερβιριστεί και κρύο, σε λεπτές φέτες.
Σφακιανές πίτες
Αυτές οι νόστιμες πίτες, αποκλειστικότητα της νότιας Κρήτης, «κατάγονται» από μια ορεινή περιοχή που ονομάζεται Σφακιά. Με μια ματιά, μοιάζουν με τηγανίτες, αλλά πέραν από το αλεύρι, η ζύμη περιέχει ντόπιο ελαιόλαδο και το περίφημο κρητικό ποτό, τη ρακή. Στη συνέχεια, λογής λογής φρέσκα κρητικά μαλακά τυριά (λευκό κατσικίσιο ή γάλα πρόβειο, όπως μυζήθρα ή πηχτόγαλο Χανίων) ενσωματώνονται στο κέντρο της πίτας. Τηγανητές σε ελάχιστο ελαιόλαδο, τρώγονται με λίγες σταγόνες θυμαρίσιου μελιού.
Τσικουδιά ή ρακή
Πρόκειται για την τοπική έκδοση του τσίπουρου, ονομάζεται και τσικουδιά .. Δεν πρέπει να συγχέεται με το ούζο, η τσικουδιά δεν έχει γλυκάνισο ή οποιοδήποτε άλλο βότανο. Πιείτε το με τη συνοδεία μεζέδων, ελιές ή παξιμάδια κριθαριού, ή σκέτο!
(daynight)