O Hλίας Αποστολόπουλος σε ρόλο… διαφορετικό
Υπάρχει κάποιος συμπολίτης μας που δεν γνωρίζει,δεν έχει δει ,δεν έχει συναντήσει το Δήμαρχο της πόλης μας ,τον Ηλία Αποστολόπουλο;
Μάλλον όχι .
Όμως εμείς σήμερα θα σας παρουσιάσουμε μια διαφορετική όψη του ,αυτή του πατέρα δύο μικρών χαριτωμένων παιδιών του τρίχρονου Τάσου και της μόλις δύο χρόνων χαριτωμένης Κατερίνας.Γιατί σήμερα γιορτάζουν οι μπαμπάδες ,οι παππούδες μας.
Και να τι μας αποκάλυψε στην αποκλειστική συνέντευξη που του πήραμε.
Καταλαβαίνουμε πως λόγω των υποχρεώσεών σας δεν είστε πολλές ώρες στο σπίτι. Η απουσία σας αυτή δημιουργεί πρόβλημα στη σχέση σας με τα παιδιά; Πώς καλύπτετε το κενό αυτό;
Η αλήθεια είναι πως απουσιάζω πολλές ώρες από τα σπίτι και αυτό έχει ως συνέπεια να χάνω πολύτιμο χρόνο από την οικογένειά μου.
Όταν όμως είμαι στο σπίτι ασχολούμαι μόνο με τα παιδιά μου και προσπαθώ ο χρόνος που μοιράζομαι μαζί τους να είναι ποιοτικός και να τους προσφέρει χαρά και ικανοποίηση.
Πώς νιώσατε όταν για πρώτη φορά γίνατε πατέρας και πώς τη δεύτερη φορά;
Η γέννηση ενός παιδιού είναι πραγματικά ένα θαύμα και είναι η πιο όμορφη στιγμή στη ζωή μας. Είναι η στιγμή που νιώθεις την πιο δυνατή αγάπη, είναι η στιγμή που δεν ξεχνάς ποτέ.
Και στα δυο μου τα παιδιά ένιωσα ακριβώς το ίδιο. Την ίδια μεγάλη συγκίνηση, την ίδια αγάπη και φυσικά τον ίδιο θαυμασμό για όλο αυτό που συμβαίνει και δίνει πραγματικό νόημα στη ζωή μας.
Ο Τάσος είναι 3 χρόνων και η Κατερίνα 2. Πώς περνάτε μαζί τους το λιγοστό ελεύθερο χρόνο σας;
Η αλήθεια είναι ότι και ο Τάσος και η Κατερίνα είναι σε ηλικία που θέλουν συνέχεια την προσοχή μας και έχουν και πολύ μικρή διαφορά μεταξύ τους.
Τον ελεύθερο χρόνο μου μαζί τους τον περνάω συνήθως παίζοντας, ή πηγαίνοντάς τα σε μια παιδική χαρά ή σε ένα πάρκο. Προσπαθούμε και εγώ και η σύζυγός μου να περνούμε όλες μας τις ελεύθερες ώρες μαζί τους.
Ο πατέρας στο μεγάλωμα των παιδιών είναι συμπρωταγωνιστής ή θεατής;
Παλαιότερα επικρατούσε η άποψη ότι η μητέρα έπρεπε να είναι στο σπίτι με τα παιδιά και ο πατέρας να εργάζεται για να συντηρήσει την οικογένεια. Έτσι οι μητέρες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο μεγάλωμα των παιδιών.
Σήμερα όμως αυτό δεν ισχύει. Φυσικά και πρέπει να είναι συμπρωταγωνιστής ο πατέρας και όχι θεατής, όταν ζούμε σε μια εποχή όπου οι περισσότερες γυναίκες εργάζονται. Και μάλιστα πολλές φορές εργάζονταιτις ίδιες ή και περισσότερες ώρες από τον πατέρα.
Εκτός από αυτό όμως, πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η συμμετοχή και των δυο γονιών στην ανατροφή των παιδιών, οδηγεί στην υγιή ψυχοσωματική εξέλιξη των αυτών.
Πώς θα περιγράφατε τη σχέση με τον δικό σας πατέρα και πόσο αυτή σας επηρέασε στις μετέπειτα σχέσεις με τα παιδιά σας;
Η σχέση μου με τον πατέρα μου ήταν η σχέση που πιστεύω θα ήθελε το κάθε παιδί να έχει με τον πατέρα του. Σχέση στοργής, αγάπης, φιλίας και σεβασμού.
Συμμετείχε ενεργά σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής μας, παρόλο που και αυτός δούλευε αρκετές ώρες και μάλιστα ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια και με την τοπική αυτοδιοίκηση.
Αυτό δεν τον εμπόδισε όμως να είναι πάντα δίπλα μας και να μας προσφέρει όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια, τα οποία θα μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή.
Αυτή λοιπόν η σχέση μου με τον πατέρα μου, θα έλεγα πως με καθοδηγεί σήμεραστον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνω και τα δικά μου παιδιά και μάλιστα αυτή η σχέση ήταν και ένας παράγοντας που με οδήγησε να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ποιες είναι οι βασικές σας επιλογές στην ανατροφή που θεωρείτε σημαντικές για το μέλλον των παιδιών σας;
Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό τα παιδιά να μεγαλώνουν σε ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον το οποίο τους προσφέρει αγάπη και ασφάλεια. Σε ένα περιβάλλον που υπάρχουν κανόνες οι οποίοι εφαρμόζονται, σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει αλληλοσεβασμός.
Και όλα αυτά θα βοηθήσουν τα παιδιά να αποκτήσουν μια ισορροπημένη προσωπικότητα για τη μετέπειτα ζωή τους.
Ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας;
Όσο απαραίτητη είναι η συμμετοχή του πατέρα στο να έρθει στον κόσμο ένα παιδί, άλλο τόσο σημαντική θεωρώ πως είναι και η συμμετοχή του και στην ανατροφή αυτού.
Μετά τη γέννηση του παιδιού, ο μητρικός ρόλος είναι σαφώς πρωταρχικός. Σταδιακά, ωστόσο, αποκτά σπουδαιότητα και ο ρόλος του πατέρα και θα έλεγε κανείς πως η ενεργή συμμετοχή και των δυο γονιών στο μεγάλωμα των παιδιών είναι και το κλειδί της ευτυχίας και της ψυχικής ισορροπίας αυτών σε μια οικογένεια.
Τι ονειρεύεστε για τα παιδιά σας;
Γιατα παιδιά μου ονειρεύομαι να έχουν καταρχήν υγεία και να είναι πάντα ευτυχισμένα. Να καταφέρουμε εγώ και η σύζυγός μου να τους προσφέρουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια που θα τα οδηγήσουν να πατήσουν γερά στα πόδια τους και να κάνουν τα δικά τους βήματα.
Και φυσικά ονειρεύομαι να ζήσουν σε έναν κόσμο καλύτερο από τον δικό μας.
Τελικά τί είναι πατρότητα για εσάς;
Πατρότητα για εμένα είναι τα πάντα. Είναι δημιουργία, είναι αγάπη, ευτυχία, οικογένεια, ευθύνη, αγωνία και πολλά άλλα συναισθήματα. Είναι όμως ότι πιο όμορφο μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου.